English Setter – Αγγλικό Σέττερ

Αρχική Φυλές Σκύλων E Αγγλικό Σέττερ (English Setter)

Καταγωγή

Αγγλία

Κατάταξη FCI

Ομάδα 7 - Δείκτες

Μέγεθος

Μεγαλόσωμο (58-68εκ. ύψος στο ακρώμιο)

Βάρος

20-35kg

Xρώμα

Λευκό με κηλίδες (belton) χρώματος Πορτοκαλί, Μαύρες, Καφέ, Κιτρινωπές ή Τρίχρωμες

Προσδόκιμο ζωής

10-12 χρόνια

Γενικές πληροφορίες

Το Αγγλικό Σέττερ είναι πολύ φιλικό, καλοσυνάτο από τη φύση του και δημιουργεί ισχυρούς δεσμούς με την οικογένειά του. Είναι ένας σκύλος ιδιαίτερα ενεργητικός και κοινωνικός που επιθυμεί και έχει την ανάγκη να συμμετέχει σε όλες τις δραστηριότητες της οικογένειας. Είναι πολύ καλός και ανεκτικός με τα παιδιά, με τα οποία δεν θα βαρεθεί να παίζει και θα συμβιώσει άνετα με άλλα κατοικίδια.

Ιστορία

Η ιστορία του Αγγλικού Σέττερ ξεκινά πριν περίπου 400-500 χρόνια και οι πρώτες αναφορές θέλουν τη φυλή να προηγείται της ανάπτυξης του Πόιντερ (Pointer). Σύμφωνα με έγγραφα των εκτροφέων της εποχής, το Αγγλικό Σέττερ δημιουργήθηκε από τη διασταύρωση Ισπανικών Πόιντερ (μεγαλόσωμων Σπανιέλ Νερού) και Σπρίνγκερ Σπανιέλ (Springer Spaniel).

Το Σέττερ (setter) είναι ένας τύπος σκύλου που εκτράφηκε για να εντοπίσει πουλιά χρησιμοποιώντας την έντονη αίσθηση της όσφρησης του. Ο σκύλος έδειχνε στον κυνηγό ότι εντόπισε ένα πουλί ακουμπώντας κάτω την κοιλιά του (κίνηση που ονομάζεται “set”). Όταν ο κυνηγός έφτανε, έριχνε ένα δίχτυ στην περιοχή, καλύπτοντας πολλές φορές τον σκύλο, παγιδεύοντας τα πουλιά. Οποιαδήποτε φυλή έκανε “set” χαρακτηρίστηκε ως Σέττερ, αλλά τελικά, η ανεπτυγμένη οσφρητική ικανότητα και η ανωτερότητα του “Setting Spaniel” στην εύρεση πουλιών το έκανε την καλύτερη επιλογή στην επιλεκτική αναπαραγωγή που ανέπτυξε σκύλους για αυτόν τον συγκεκριμένο σκοπό. Τον 18ο αιώνα, τα πυροβόλα όπλα αντικατέστησαν τα δίχτυα και περαιτέρω επιλεκτική αναπαραγωγή ανέπτυξε ένα Σέττερ που στεκόταν όρθιο και ακίνητο, ώστε να είναι εμφανές από απόσταση. Κατά τον 19ο αιώνα, τα Σέττερ διαχωρίστηκαν σε φυλές, εξελισσόμενες βάσει της τοποθεσίας και του περιβάλλοντος που κυνηγούσαν.

Σημαντικό ρόλο στην ανάπτυξη του σύγχρονου Σέττερ έπαιξε ο Άγγλος Edward Laverack, ο οποίος, το 1825, απέκτησε τον «Ponto» και την «Old Moll», απογόνους καθαρόαιμης γενιάς Αγγλικών Σέττερ με ιστορία 35 ετών. Μια άλλη εξέχουσα προσωπικότητα στην ανάπτυξη αυτής της φυλής ήταν ο R. LL. Purcell Llewellyn της Ουαλίας. Αν και είχε αγοράσει τα σκυλιά του από τον Laverack, εστίασε περισσότερο στην κυνηγετική τους απόδοση, σε αντίθεση με τον Laverack, ο οποίος συνδέεται κυρίως με την εμφάνιση του Σέττερ.

Τον 19ο αιώνα, το Αγγλικό Σέττερ έφτασε στην Αμερική και ήταν μία από τις 9 φυλές που αναγνωρίστηκαν επίσημα στην χώρα το 1878. Αναγνωρίστηκε από το American Kennel Club με την ίδρυσή του, το 1884.

Εκπαίδευση

Τα Αγγλικά Σέττερ έχουν πολύ καλό χαρακτήρα και είναι πολύ αφοσιωμένοι σύντροφοι. Είναι πολύ έξυπνα, αλλά αργούν να ωριμάσουν και η εκπαίδευσή τους πρέπει να είναι “απαλή”, πάντα με θετικές μεθόδους εκμάθησης και συστήματα επιβράβευσης, χωρίς επιπλήξεις και τιμωρίες. Μόλις ο σκύλος μάθει κάτι, δεν θα το ξεχάσει ποτέ, επομένως όσο νωρίτερα ξεκινήσει η εκπαίδευση, τόσο καλύτερα για την εκμάθηση καλών τρόπων συμπεριφοράς μέσα και έξω από το σπίτι. Επίσης, η κοινωνικοποίηση από μικρή ηλικία και η έκθεση του κουταβιού σε ποικιλία καταστάσεων, ανθρώπων και άλλων σκύλων θα βοηθήσει στην ανάπτυξη υγιούς και ισορροπημένου χαρακτήρα.

Περιποίηση

Το Αγγλικό Σέττερ διαθέτει μακρύ και λείο τρίχωμα και χρειάζεται χτένισμα τουλάχιστον μία φορά την εβδομάδα για να διατηρήσει την υγεία και λάμψη του. Αν παραμεληθεί μπορεί να δημιουργηθούν κόμποι που θα επιφέρουν δυσφορία στον σκύλο και ίσως να προκύψουν δερματικές παθήσεις. Το τρίχωμά του αλλάζει δύο φορές το χρόνο (άνοιξη και φθινόπωρο) και κατά το συγκεκριμένο διάστημα η τριχόπτωση είναι πολύ έντονη. Το καθημερινό χτένισμα, κατά τις περιόδους της έντονης τριχόπτωσης, θα βοηθήσει στην απομάκρυνση της νεκρής τρίχας και την υγεία του τριχώματος.

Άσκηση

Ένα Αγγλικό Σέττερ χρειάζεται τακτική άσκηση και το ιδανικότερο περιβάλλον για έναν τέτοιο σκύλο είναι ένα σπίτι με μεγάλη και περιφραγμένη αυλή στην οποία θα μπορεί να παίξει και να τρέξει με ασφάλεια. Οι καθημερινές, μακρινές βόλτες και οποιαδήποτε μορφή δραστηριότητας με την οικογένεια θα εξασφαλίσουν την σωματική και ψυχική του υγεία. Ιδιαίτερη προσοχή χρειάζεται κατά την περίοδο ανάπτυξης του κουταβιού, μέχρι την ηλικία των 18 μηνών, όπου η έντονη δραστηριότητα πρέπει να αποφεύγετε για την αποφυγή τραυματισμών στις αρθρώσεις και τα οστά που ακόμα αναπτύσσονται.

Υγεία

Σε γενικές γραμμές, η φυλή είναι υγιής, αλλά όπως όλες οι φυλές, μπορεί να είναι επιρρεπής σε ορισμένες παθήσεις. Κάποια σκυλιά της φυλής μπορεί να μην εμφανίσουν ποτέ κάποιες ή όλες τις παθήσεις, αλλά είναι σημαντικό να τις γνωρίζετε.
∙ Δυσπλασία Ισχίου. Χαλαρότητα της άρθρωσης του ισχίου η οποία δημιουργείται κατά την παιδική ηλικία και έχει σαν αποτέλεσμα την τριβή μεταξύ των οστών της άρθρωσης. Η τριβή αυτή είναι πάρα πολύ πιθανό έως σίγουρο ότι θα οδηγήσει σε οστεοαρθρίτιδα μικρής ή μεγάλης έκτασης.
∙ Δυσπλασία Αγκώνα. Η δυσπλασία του αγκώνα είναι μία νόσος, η οποία προκαλεί πόνο και χωλότητα σε σκύλους μεγαλόσωμων και γιγαντόσωμων φυλών. Οφείλεται σε γενετικούς παράγοντες, οι οποίοι σε συνδυασμό με περιβαλλοντικούς παράγοντες, διαταράσσουν την ανάπτυξη της άρθρωσης του αγκώνα. Η θεραπεία της είναι χειρουργική και πρέπει να εφαρμόζεται πριν από την εμφάνιση στην άρθρωση αλλοιώσεων οστεοαρθρίτιδας.
∙ Υποθυρεοειδισμός. Χαρακτηρίζεται από τη μειωμένη συγκέντρωση θυρεοειδικής ορμόνης στο αίμα και είναι από τις πιο συχνές ασθένειες του ενδοκρινικού συστήματος του σκύλου. Η ορμόνη αυτή είναι απαραίτητη για τη φυσιολογική λειτουργία πολλών συστημάτων και λειτουργιών όπως του μεταβολισμού, της τριχοφυΐας, της σωματικής δραστηριότητας και της καρδιάς, η εκδήλωση του υποθυρεοειδισμού μπορεί να αφορά πολλά συστήματα και όργανα.
∙ Κώφωση. Το λευκό χρώμα τριχώματος συνήθως συνδέεται με την (μερική ή ολική) κώφωση. Τα κύτταρα της ακοής προέρχονται από τα ίδια βλαστοκύτταρα με τα κύτταρα που παράγουν χρώμα. Επομένως, αν ένα ζώο δεν έχει χρώμα στο σώμα του και είναι λευκό, είναι πολύ πιθανό να του λείπουν και τα κύτταρα ακοής με αποτέλεσμα να είναι κουφό.

Χαρακτηριστικά:

Πολύ ενεργητικό

Πολύ τρυφερό

Δεκτικό στην εκπαίδευση

Μέτρια ανάγκη για περιποίηση

Υψηλή ανάγκη για άσκηση

Φιλικό προς άλλα σκυλιά και ζώα

Ανεπτυγμένη ικανότητα φύλακα

Μέτρια ανοχή στο κρύο

Σχετικά παιχνιδιάρικο

Φιλικό προς αγνώστους

Όχι ιδιαίτερα προστατευτικό

Μέτρια ανοχή στη ζέστη

Ήξερες ότι...

Το Αγγλικό Σέττερ είναι πιο μικρόσωμο σε σχέση με το Ιρλανδικό Σέττερ (Irish Setter) και το Γκόρντον Σέττερ (Gordon Setter)

Υπάρχουν ανησυχίες ότι η φυλή απειλείται με εξαφάνιση, καθώς σύμφωνα με επίσημη καταγραφή του 2017 γεννήθηκαν μόνο 260 κουτάβια σε ολόκληρο το Ηνωμένο Βασίλειο

Υπάρχουν δύο τύποι Αγγλικού Σέττερ: το πιο μεγαλόσωμο και μυώδες σκυλί που χρησιμοποιείται κυρίως σε εκθέσεις και το πιο μικρόσωμο και ευέλικτο σκυλί που χρησιμοποιείται στο κυνήγι

Δείτε επίσης...

Αναφορές της φυλής σε άρθρα

Προβολή όλων
Copyright © 2017- 2024 PawFinder.gr | All rights reserved | Όροι Χρήσης
error: Το περιεχόμενο προστατεύεται από πνευματικά δικαιώματα