To Αγγλικό Τόι Τερριέ είναι κοντότριχο και χαρακτηρίζεται από το πυκνό, λείο και γυαλιστερό τρίχωμα, καθιστώντας την περιποίησή του χαμηλών απαιτήσεων. Ένα χτένισμα 2-3 φορές το μήνα αρκούν για να διατηρηθεί η υγεία και λάμψη του τριχώματος. Όπως συμβαίνει και στους περισσότερους σκύλους, η τριχόπτωση είναι πολύ έντονη την άνοιξη και το φθινόπωρο, όπου το συχνότερο βούρτσισμα επιβάλλεται για να βοηθήσει στην απομάκρυνση της νεκρής τρίχας.

Όπως οι περισσότερες φυλές τερριέ, τo Αγγλικό Τόι Τερριέ είναι πολύ ενεργητικό και χρειάζεται καθημερινή άσκηση για να παραμείνει υγιές και ευτυχισμένο. Οι βόλτες και οι ευκαιρίες να τρέξει και να παίξει ελεύθερο σε ασφαλές περιβάλλον είναι ζωτικής σημασίας για την σωματική και νοητική του εκτόνωση. Έχοντας βαθιά ριζωμένα όλα τα ένστικτα ενός τερριέ λατρεύει την ύπαιθρο και το σκάψιμο! Σιγουρευτείτε ότι ο κήπος σας είναι καλά περιφραγμένος και δεν υπάρχουν σημεία από όπου θα μπορούσε να διαφύγει. Εκτός από τη σωματική δραστηριότητα, η νοητική διέγερση (παιχνίδι, εκμάθηση νέων κόλπων, συμμετοχή στις δραστηριότητες της οικογένειας) είναι εξίσου σημαντική και θα αποτρέψει πιθανά προβλήματα συμπεριφοράς που μπορεί να προκύψουν από την πλήξη. Όπως συμβαίνει και με όλους του σκύλους, ανεξαρτήτως φυλής ή μεγέθους, η απώλεια ή ανεπάρκεια άσκησης θα έχει ως αποτέλεσμα αρνητικές συμπεριφορές, όπως επίμονο γάβγισμα και καταστροφικότητα.

Σε γενικές γραμμές, η φυλή είναι υγιής, αλλά όπως όλες οι φυλές, μπορεί να είναι επιρρεπής σε ορισμένες παθήσεις. Κάποια σκυλιά της φυλής μπορεί να μην εμφανίσουν ποτέ κάποιες ή όλες τις παθήσεις, αλλά είναι σημαντικό να τις γνωρίζετε.
∙ Εξάρθρημα Επιγονατίδας. Πρόκειται για ένα αρκετά συχνό ορθοπεδικό πρόβλημα στους σκύλους και παρουσιάζεται συχνότερα σε μικρόσωμες φυλές, ενώ στις μεγαλόσωμες συνδέεται τις περισσότερες φορές με κάποιο τραυματισμό. Συμβαίνει όταν επιγονατίδα του σκύλου έχει εξαρθρωθεί από τη φυσιολογική ανατομική της θέση. Το βασικότερο σύμπτωμα είναι η χωλότητα και ανάλογα με τη σοβαρότητα της πάθησης μπορεί να χρειαστεί χειρουργική επέμβαση.
∙ Οστεονέκρωση Μηριαίας Κεφαλής (LCPD). Η πάθηση, γνωστή και ως Νόσος ως Legg-Calve-Perthes, είναι αποτέλεσμα της σταδιακής διακοπής της ροής του αίματος προς την μηριαία κεφαλή. Οδηγεί στην σταδιακή νέκρωση της αρθρικής επιφάνειας και την προοδευτική χωλότητα (δυσκολία στη βάδιση), καθώς και τον έντονο πόνο. Συνήθως εμφανίζεται σε μικρόσωμες φυλές και τα πρώτα συμπτώματα είναι εμφανή ήδη από τους πρώτους μήνες ζωής του σκύλου. Η χειρουργική επέμβαση είναι απαραίτητη, ώστε να διατηρηθεί η λειτουργικότητα του προσβεβλημένου άκρου.
∙ Νόσος von Willebrand (vWD). Είναι η συνηθέστερη κληρονομική αιμορραγική διαταραχή σε ανθρώπους και σκύλους, όπου διαπιστώνεται η έλλειψη του παράγοντα von Willebrand (vW), ο οποίος βοηθά στην πήξη του αίματος και ως εκ τούτου στη διαχείριση της αιμορραγίας. Όταν ένα αιμοφόρο αγγείο τραυματίζεται και αιμορραγεί, ο παράγοντας vW βοηθά τα αιμοπετάλια να συγκολληθούν μεταξύ τους δημιουργώντας έναν θρόμβο ο οποίος εμποδίζει τη συνέχιση της αιμορραγίας. Στους πάσχοντες από τη νόσο, η παραπάνω διαδικασία αργεί με αποτέλεσμα την καθυστέρηση παύσης της αιμορραγίας.
∙ Νεανική Διατατική μυοκαρδιοπάθεια (JDCM). Kληρονομική ασθένεια της καρδιάς που προκαλεί αιφνίδιο θάνατο σε κουτάβια ηλικίας μεταξύ 10 εβδομάδων έως 12 μηνών. Τα προσβεβλημένα κουτάβια συνήθως φαίνονται υγιή χωρίς σημάδια καρδιακής νόσου. Η μόνη εξωτερική ανωμαλία στα αρσενικά κουτάβια είναι η μονόπλευρη ή αμφοτερόπλευρη κρυψορχία (μη κατεβασμένοι όρχεις στη μία ή και στις δύο πλευρές).
∙ Κώφωση εκ γενετής. Κατάσταση που μπορεί να προκληθεί από ενδομήτριες λοιμώξεις ή κάποιο γενετικό ελάττωμα, όπως όσα συνδέονται με πολλαπλά γονίδια ή/και το φύλο.
∙ Δεμοδήκωση. Προκαλείται από το ακάρεο Demodex, το οποίο μεταφέρεται από την μητέρα στα κουτάβια κατά τις πρώτες ημέρες ζωής τους. Τα ακάρεα αυτά ζουν σε θύλακες του τριχώματος και συνήθως δεν προκαλούν προβλήματα, αλλά εάν ο σκύλος έχει εξασθενημένο ανοσοποιητικό σύστημα ή κάποια προδιάθεση, μπορεί να αναπτύξει δερματικές παθήσεις. Η δεμοδήκωση δεν μεταδίδεται σε άλλους σκύλους ή στον άνθρωπο. Για να αντιμετωπιστεί απαιτείται εντατική θεραπεία με αντιπαρασιτικά φάρμακα, συνήθως σε συνδυασμό με αντιβιοτικά.
∙ Οφθαλμικές παθήσεις