Το Τζακ Ράσσελ Τερριέ συναντάται σε τρεις τύπους τριχώματος: Λειότριχο, “Σπαστό” και Σκληρότριχο. Το Λειότριχο έχει κοντό και πυκνό τρίχωμα επίπεδο στο σώμα. Το Σκληρότριχο, με εξαίρεση το ρύγχος, τα φρύδια και τα αφτιά, καλύπτεται από ένα ομοιόμορφο πυκνό και συρματοειδές τρίχωμα, ενώ έχει μικρή γενειάδα στο ρύγχος και πυκνά φρύδια. Τέλος, το Σπαστό ή Ανάμικτο τρίχωμα είναι μεταξύ των άλλων δύο τύπων σε μήκος και τραχύτητα και μπορεί να έχει ή όχι γενειάδα ή/και πυκνά φρύδια. Ανεξαρτήτως τριχώματος, η περιποίησή του είναι χαμηλών απαιτήσεων και ένα χτένισμα κάθε 2-3 εβδομάδες αρκεί για να διατηρηθεί η υγεία και λάμψη του τριχώματός του. Όπως συμβαίνει και στους περισσότερους σκύλους, η τριχόπτωση είναι πολύ έντονη την άνοιξη και το φθινόπωρο, όπου το συχνότερο βούρτσισμα επιβάλλεται για να βοηθήσει στην απομάκρυνση της νεκρής τρίχας.

Ως τυπικός σκύλος Τερριέ, το Τζακ Ράσσελ είναι πολύ ενεργητικό και απαιτεί μπόλικη και καθημερινή άσκηση. Οι μεγάλες βόλτες, το παιχνίδι με την οικογένειά του και οι ευκαιρίες να τρέξει ελεύθερο σε ασφαλές και περιφραγμένο περιβάλλον θα βοηθήσουν στην εκτόνωση των υψηλών επιπέδων ενέργειάς του και θα διατηρήσουν τη σωματική του υγεία. Ωστόσο, η άσκηση δεν αφορά μόνο τη σωματική δραστηριότητα. Η νοητική διέγερση (παιχνίδι, εκμάθηση νέων κόλπων, συμμετοχή στις δραστηριότητες της οικογένειας) είναι εξίσου σημαντική και θα αποτρέψει πιθανά προβλήματα συμπεριφοράς που μπορεί να προκύψουν από την πλήξη. Όπως συμβαίνει και με όλους του σκύλους, ανεξαρτήτως φυλής ή μεγέθους, η απώλεια ή ανεπάρκεια άσκησης θα έχει ως αποτέλεσμα αρνητικές συμπεριφορές, όπως επίμονο γάβγισμα και καταστροφικότητα.

Σε γενικές γραμμές, η φυλή είναι υγιής, αλλά όπως όλες οι φυλές, μπορεί να είναι επιρρεπής σε ορισμένες παθήσεις. Κάποια σκυλιά της φυλής μπορεί να μην εμφανίσουν ποτέ κάποιες ή όλες τις παθήσεις, αλλά είναι σημαντικό να τις γνωρίζετε.
∙ Εξάρθρημα Επιγονατίδας. Πρόκειται για ένα αρκετά συχνό ορθοπεδικό πρόβλημα στους σκύλους και παρουσιάζεται συχνότερα σε μικρόσωμες φυλές, ενώ στις μεγαλόσωμες συνδέεται τις περισσότερες φορές με κάποιο τραυματισμό. Συμβαίνει όταν επιγονατίδα του σκύλου έχει εξαρθρωθεί από τη φυσιολογική ανατομική της θέση. Το βασικότερο σύμπτωμα είναι η χωλότητα και ανάλογα με τη σοβαρότητα της πάθησης μπορεί να χρειαστεί χειρουργική επέμβαση.
∙ Νωτιαία παρεγκεφαλιδική αταξία (SCA). Κληρονομική νευρολογική διαταραχή που χαρακτηρίζεται από βραδέως προοδευτική έλλειψη συντονισμού της κίνησης και της ισορροπίας. Τα πρώτα σημάδια εμφανίζονται στις ηλικίες 2-6 μηνών, όπου τα κουτάβια παρουσιάζουν περίεργο βάδισμα, δυσκολία στην αναπήδηση ή το ανέβασμα σκαλοπατιών και συνήθως πέφτουν τακτικά. Η διαταραχή εξελίσσεται με την πάροδο του χρόνου και ο σκύλος μπορεί να εμφανίσει μυϊκούς σπασμούς, ακαμψία ή/και επιληπτικές κρίσεις. Δυστυχώς δεν υπάρχει θεραπεία και συνήθως οι νοσούντες σκύλοι οδηγούνται στην ευθανασία λόγω της κακής ποιότητας ζωής τους.
∙ Εξάρθρημα φακού (PLL). Πρόκειται για μια επώδυνη κληρονομική οφθαλμική διαταραχή κατά την οποία ο φακός του ματιού μετακινείται από την κανονική του θέση προκαλώντας φλεγμονή και γλαύκωμα, ενώ εμφανίζεται συνήθως στις ηλικίες των 3-8 ετών. Η θεραπεία ποικίλλει ανάλογα με το στάδιο της πάθησης και την θέση του φακού. Εάν διαγνωστεί εγκαίρως, η πιο κοινή θεραπεία είναι η χειρουργική αφαίρεση του φακού για την άμεση ανακούφιση του ματιού. Εάν δεν θεραπευτεί άμεσα μπορεί να οδηγήσει σταδιακά σε τύφλωση και να χρειαστεί εξόρυξη οφθαλμού.
∙ Συγγενής Κώφωση. Κατάσταση που μπορεί να προκληθεί από κάποιο γενετικό ελάττωμα, όπως όσα συνδέονται με πολλαπλά γονίδια ή/και το φύλο. Η πιο κοινή αιτία συγγενούς κώφωσης σε σκύλους σχετίζεται με την έλλειψη χρωστικής ουσίας (το χρώμα του τριχώματος). Ως εκ τούτου, σκύλοι με κάθε είδους ανοιχτόχρωμο ή λευκό χρώμα δέρματος ή τριχώματος μπορεί να έχουν γενετική προδιάθεση για κώφωση. Η απουσία χρωστικής στο δέρμα του εσωτερικού του αυτιού προκαλεί την ατροφία ή έλλειψη κυττάρων ακοής κατά τις πρώτες εβδομάδες ζωής του σκύλου με αποτέλεσμα να είναι κουφό. Ωστόσο, αυτό δεν αποτελεί κανόνα καθώς δεν είναι όλα τα λευκά σκυλιά κουφά. Η συγγενής κώφωση μπορεί επίσης να κληρονομηθεί ή να αποκτηθεί από κάποια ασθένεια, ηπατική νόσο, παρενέργεια ενός φαρμάκου ή ενδομήτριες λοιμώξεις.