Το Αρκουδόσκυλο Καρελίας πιστεύεται ότι έχει προέλθει πριν από πολλές χιλιάδες χρόνια, αν δεν υπάρχουν εξακριβωμένα ιστορικά στοιχεία. Ιθαγενές στην περιοχή της βόρειας Ευρώπης που είναι γνωστή ως “Καρελία” (ένα μέρος της ανήκει στη Ρωσία, ενώ το υπόλοιπο στη Φινλανδία), το Αρκουδόσκυλο Καρελίας είναι ένας σκύλος τύπου Σπιτς που εκτιμάται ευρέως για τις θαρραλέες κυνηγετικές του ικανότητες.

Πιστεύεται ότι σκύλοι της φυλής χρησιμοποιήθηκαν από τους Βίκινγκς για πολλά χρόνια, όχι μόνο για το κυνήγι μεγάλων θηραμάτων, όπως άλκες και αρκούδες, αλλά και ως πολύτιμη φυλή πολλαπλών χρήσεων, βοηθώντας στη βοσκή και προστασία ζώων αγροκτήματος, λειτουργώντας ως φύλακες για τις οικογένειές τους, ακόμη και σέρνοντας έλκηθρα. Θεωρείται ότι η εμφάνιση της φυλής δεν έχει αλλάξει πολύ στο πέρασμα των αιώνων, λόγω της περιορισμένης γονιδιακής προέλευσης και του γεγονότος ότι ήταν σκύλος που εκτράφηκε για λειτουργικότητα και όχι για αισθητική.

Η δεκαετία του 1920 ήταν ιστορικής σημασίας για τη φυλή όταν ορίστηκαν τα νέα σύνορα μεταξύ Ρωσίας και Φινλανδίας. Αυτό ουσιαστικά οδήγησε στη δημιουργία δύο ξεχωριστών φυλών σκύλων, του Αρκουδόσκυλου Καρελίας (Karelian Bear Dog) και του Λάικα Δυτικής Σιβηρίας (West Siberian Laika Dog), που μέχρι εκείνη την εποχή δεν ήταν διακριτά μεταξύ τους.

Οι δύο παγκόσμιοι πόλεμοι μείωσαν δραματικά το μέγεθος του πληθυσμού του Αρκουδόσκυλου, και αναφέρεται ότι ο σημερινός πληθυσμός προέρχεται από τους 43 μοναδικούς επιζώντες από τη δεκαετία του 1940. Ένα φινλανδικό πρόγραμμα αναπαραγωγής εφαρμόστηκε ευρέως εκείνη την περίοδο για να εξασφαλίσει την επιβίωση της φυλής και λίγο μετά, το 1945, γράφτηκε το πρότυπο της φυλής. Το πρόγραμμα αναπαραγωγής στέφθηκε με τεράστια επιτυχία και σήμερα, το Αρκουδόσκυλο Καρελίας είναι μια από τις πιο δημοφιλείς φυλές σκύλων στην πατρίδα του τη Φινλανδία. Η φυλή έγινε γνώρισε αρκετή επιτυχία και σε άλλες χώρες και αναγνωρίστηκε επίσημα από τη Διεθνή Κυνολογική Ομοσπονδία (FCI) το 1954.

Λόγω της γενναιότητας και της εξαίρετης κυνηγετικής τους ικανότητας, σκύλοι της φυλής έχουν χρησιμοποιηθεί ακόμη και στο Εθνικό Πάρκο Yosemite στην Καλιφόρνια, βοηθώντας τους δασοφύλακες στον έλεγχο του πληθυσμού της άγριας αρκούδας. Μάλιστα, χρησιμοποιείται στο Wind River Bear Institute του Καναδά για να απομακρύνει τις αρκούδες από ανθρώπους και να αποφευχθούν πιθανές θανατηφόρες επιθέσεις.