Το Κόμοντορ είναι μια αρχαία φυλή που αναπτύχθηκε στην Ουγγαρία για να προστατεύει μεγάλα κοπάδια προβάτων Racka (φυλή της Ουγγαρίας με τρίχωμα που θυμίζει το Κόμοντρο) από λύκους και άλλα αρπακτικά. Πιστεύεται ότι οι πρόγονοι της φυλής έφτασαν στην Ευρώπη από τις νομαδικές φυλές των Μαγυάρων και των Κουμάνων στην αρχαιότητα και έτσι έγιναν γνωστοί ως Κoman-dor (σκύλοι των Κουμάνων). Πιστεύεται επίσης ότι τα Κόμοντορ έχουν κοινή καταγωγή με αυτή των Ποιμενικών Καυκάσου (Caucasian Shepherd Dog), αν και τα σκυλιά που βλέπουμε σήμερα είναι πολύ διαφορετικά τόσο στην εμφάνιση όσο και στο χαρακτήρα. Η παλαιότερη καταγραφή της φυλής μπορεί να βρεθεί τον 16ο αιώνα, αλλά είναι ευρέως γνωστό ότι αυτά τα σκυλιά προϋπήρχαν και χρησιμοποιούνταν για τη φύλαξη κοπαδιών.

Το χοντρό και σαν κορδόνια τρίχωμα προστάτευε τα Κόμοντορ από τις ακραίες καιρικές συνθήκες, ενώ παράλληλα προσέφερε εξαιρετικό καμουφλάζ καθώς επέτρεπε στα σκυλιά να κρυφτούν ανάμεσα στα πρόβατα που προστάτευαν. Όντας κρυμμένα ανάμεσα στο κοπάδι, τα σκυλιά είχαν ένα τεράστιο πλεονέκτημα έναντι των αρπακτικών και το μοναδικό τους τρίχωμα λειτουργούσε σαν ασπίδα προστασίας από τις επιθέσεις και τις δαγκωματιές λύκων και άλλων αρπακτικών που απειλούσαν το κοπάδι τους. Τα Κόμοντορ εκτράφηκαν για να είναι θαρραλέα και να μπορούν αν λειτουργήσουν ανεξάρτητα με γνώμονα τη προστασία του κοπαδιού ακόμη και στις πιο δύσκολες συνθήκες.

Ο αριθμός των σκύλων της φυλής μειώθηκε επικίνδυνα κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου και ιδιαίτερα το 1944, όταν έγινε εισβολή στην Ουγγαρία. Οι ξένοι στρατιώτες μην μπορώντας να περάσουν κρυφά από τα βοσκοτόπια που φύλασσαν τα ατρόμητα Κόμοντορ, σκότωναν όποιους σκύλους έβρισκαν στο πέρασμά τους για να γλιτώσουν τις επιθέσεις. Επιπλέον, τα μεγαλόσωμα και σκληροτράχηλα Κόμοντορ χρησιμοποιήθηκαν ως φύλακες σε στρατιωτικές βάσεις, πράγμα που σήμαινε ότι συχνά βρίσκονταν στην πρώτη γραμμή πυρός από στρατούς εισβολής.

Μέχρι το τέλος του πολέμου θεωρείται ότι λιγότεροι από 20-30 σκύλοι της φυλής παρέμειναν ζωντανοί και οι περισσότεροι από αυτούς βρίσκονταν σε πιο αγροτικές περιοχές και απομακρυσμένες φάρμες της Ουγγαρίας. Χάρη στις συστηματικές προσπάθειες και την αφοσίωση στη διάσωση της φυλής, οι λάτρεις του Κόμοντορ το έσωσαν από τον πλήρη αφανισμό και τα επόμενα χρόνια ο αριθμός τους άρχισε και πάλι να αυξάνεται σταδιακά.

Ωστόσο, η φυλή παρέμεινε άγνωστη εκτός της πατρίδας της λόγω του “Σιδηρού Παραπετάσματος” και του γεγονότος ότι δεν μπορούσαν να εξαχθούν σκύλοι. Κάποιοι που αναγνώρισαν τη φυλή κατάφεραν να μεταφέρουν μερικά Κόμοντορ στην Αμερική κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1940. Ένα πρόγραμμα αναπαραγωγής καθιερώθηκε τα επόμενα χρόνια και η φυλή αναγνωρίστηκε επίσημα από την Διεθνή Κυνολογική Ομοσπονδία (FCI) το 1954. Μάλιστα, από τη δεκαετία του 1960 τα Κόμοντορ δεν εκτρέφονταν μόνο για τις ποιμενικές τους ικανότητές αλλά και ως σκυλιά επίδειξης. Σήμερα η φυλή, αν και παραμένει αρκετά σπάνια, εξακολουθεί να χρησιμοποιείται για τη φύλαξη και την προστασία προβάτων στην Ουγγαρία, αλλά και ως σκύλος εργασίας στην Αμερική.