Σε γενικές γραμμές, η φυλή είναι υγιής, αλλά όπως όλες οι φυλές, μπορεί να είναι επιρρεπής σε ορισμένες παθήσεις. Κάποια σκυλιά της φυλής μπορεί να μην εμφανίσουν ποτέ κάποιες ή όλες τις παθήσεις, αλλά είναι σημαντικό να τις γνωρίζετε.
∙ Δυσπλασία Ισχίου. Η δυσπλασία του ισχίου είναι μια πάθηση που εμφανίζεται στο στάδιο της ανάπτυξης σε σκύλους. Έχει ως αποτέλεσμα τη χαλάρωση της άρθρωσης του ισχίου, η οποία προκαλεί δυσλειτουργία και πόνο. Καθώς ο σκύλος μεγαλώνει, ο χόνδρος και το οστό του ισχίου αρχίζουν να φθείρονται και με την πάροδο του χρόνου, αυτό προκαλεί αρθρίτιδα, μυϊκή ατροφία και περιορισμένη κινητικότητα. Προσβάλλει συχνότερα σκύλους μεγαλόσωμων φυλών και συνήθως είναι κληρονομική, ενώ η θεραπεία είναι συνήθως χειρουργική.
∙ Εκφυλιστική μυελοπάθεια (DM). Ασθένεια που προσβάλλει τον νωτιαίο μυελό, με αποτέλεσμα την αργή και προοδευτική αδυναμία και παράλυση των πίσω άκρων. Εμφανίζεται σε ενήλικες σκύλους με κύρια συμπτώματα την αδυναμία των άκρων, την εξασθένιση των μυών, την αδυναμία συντονισμού και τη δυσκολία του σκύλου να σηκωθεί. Δυστυχώς δεν υπάρχει θεραπεία, αλλά οι συστηματικές φυσικοθεραπείες μπορούν να επιβραδύνουν την εξέλιξη της ασθένειας.
∙ Προοδευτική Ατροφία του Αμφιβληστροειδούς (PRA). Αποτελεί μέρος μιας ομάδας γενετικών εκφυλιστικών παθήσεων των οφθαλμών που επηρεάζουν τον αμφιβληστροειδή. Η ασθένεια προκαλεί μείωση της όρασης, η οποία μπορεί να οδηγήσει τελικά σε τύφλωση. Δυστυχώς δεν υπάρχει θεραπεία, αλλά η χειρουργική επέμβαση μπορεί να αποτρέψει οποιαδήποτε περαιτέρω επιδείνωση της όρασης.
∙ Collie Eye Anomaly (CEA). Πρόκειται για κληρονομική ασθένεια που, χάρη σε μία μετάλλαξη γονιδίου, επηρεάζει τη σωστή ανάπτυξη του οφθαλμού. Η πάθηση αυτή μπορεί να προκαλέσει διάφορες ανωμαλίες στην όραση και, στη σοβαρότερη μορφή της, να οδηγήσει σταδιακά στην τύφλωση. Δυστυχώς δεν υπάρχει θεραπεία, αλλά εφόσον είναι κληρονομική ασθένεια μπορεί να αποτραπεί αν δεν εκτραφούν οι σκύλοι που φέρουν το μεταλλαγμένο γονίδιο.
∙ Σχιστία υπερώας (CP1). Μορφολογική ανωμαλία όπου προκύπτει ο διαχωρισμός της οροφής του στόματος, δηλαδή του ουρανίσκου, κατά την περίοδο ανάπτυξης του εμβρύου. Η σχιστία υπερώας, γνωστή και ως λυκόστομα, μπορεί να παρουσιαστεί μόνη της ή σε συνδυασμό με σχιστία χείλους (λαγώχειλο). Η ανωμαλία είναι εμφανής από τη γέννηση του κουταβιού και τα συνήθη συμπτώματα περιλαμβάνουν δυσκολία στο θηλασμό, βήχα και φυσαλίδες γάλακτος από τη μύτη, αλλά και φτάρνισμα, ροχαλητό, αδυναμία ανάπτυξης ή δυσκολία στην αναπνοή. Η θεραπεία ποικίλλει ανάλογα με τη σοβαρότητα της κατάστασης και την ηλικία του σκύλου, αλλά στις περισσότερες περιπτώσεις απαιτείται χειρουργική επέμβαση.
∙ Νόσος του Addison (Επινεφριδιακή Ανεπάρκεια/Υποφλοιοεπινεφριδισμός). Ασθένεια που προκαλείται λόγω της μειωμένης παραγωγής ορμονών από το εξωτερικό τμήμα ή τον φλοιό των επινεφριδίων. Τα επινεφρίδια είναι μικροί αδένες που βρίσκονται κοντά στα νεφρά και είναι υπεύθυνα για τη παραγωγή διαφόρων ορμονών που ρυθμίζουν σημαντικές λειτουργίες του οργανισμού. Οι πιο σημαντικές ορμόνες που παράγονται είναι τα στεροειδή, ειδικά η αλδοστερόνη και η κορτιζόλη. Χωρίς αυτές, ο οργανισμός του σκύλου επιδεινώνεται, οδηγώντας σε διάφορα προβλήματα όπως γαστρεντερίτιδα, αφυδάτωση, ανορεξία, λήθαργο και αδυναμία, εμετό, διάρροια και απώλεια βάρους. Με την έγκαιρη διάγνωση η νόσος μπορεί να αντιμετωπιστεί με χορήγηση φαρμάκων.