Το Θιβετιανό Μασσίφ διαθέτει διπλό τρίχωμα, ένα σκληρότριχο εξωτερικό τρίχωμα που καλύπτει ένα πιο μαλακό και χνουδωτό υπόστρωμα. Ένα χτένισμα την εβδομάδα αρκεί για να διατηρήσει την υγεία και λάμψη του τριχώματός του. Το τρίχωμά του πέφτει την άνοιξη και κατά το συγκεκριμένο διάστημα το καθημερινό χτένισμα, κατά τις περιόδους της έντονης τριχόπτωσης, θα βοηθήσει στην απομάκρυνση της νεκρής τρίχας και την υγεία του τριχώματος.

Το Θιβετιανό Μαστίφ χρειάζεται καθημερινή μέτρια άσκηση. Προτιμά να επικεντρώνεται σε δραστηριότητες όπως η περιπολία της επικράτειάς του, παρά στο επιτηδευμένο παιχνίδι, όπως η ανάκτηση αντικειμένων. Είναι πιο δραστήριος τις ψυχρές περιόδους, τείνοντας να διατηρεί την ενέργειά του μέχρι να τη χρειαστεί, παρουσιάζοντας μόνο μικρές εκρήξεις δραστηριότητας.

Σε γενικές γραμμές, η φυλή είναι υγιής, αλλά όπως όλες οι φυλές, μπορεί να είναι επιρρεπής σε ορισμένες παθήσεις. Κάποια σκυλιά της φυλής μπορεί να μην εμφανίσουν ποτέ κάποιες ή όλες τις παθήσεις, αλλά είναι σημαντικό να τις γνωρίζετε.
∙ Δυσπλασία Ισχίου. Χαλαρότητα της άρθρωσης του ισχίου η οποία δημιουργείται κατά την παιδική ηλικία και έχει σαν αποτέλεσμα την τριβή μεταξύ των οστών της άρθρωσης. Η τριβή αυτή είναι πάρα πολύ πιθανό έως σίγουρο ότι θα οδηγήσει σε οστεοαρθρίτιδα μικρής ή μεγάλης έκτασης.
∙ Δυσπλασία Αγκώνα. Η δυσπλασία του αγκώνα είναι μία νόσος, η οποία προκαλεί πόνο και χωλότητα σε σκύλους μεγαλόσωμων και γιγαντόσωμων φυλών. Οφείλεται σε γενετικούς παράγοντες, οι οποίοι σε συνδυασμό με περιβαλλοντικούς παράγοντες, διαταράσσουν την ανάπτυξη της άρθρωσης του αγκώνα. Η θεραπεία της είναι χειρουργική και πρέπει να εφαρμόζεται πριν από την εμφάνιση στην άρθρωση αλλοιώσεων οστεοαρθρίτιδας.
∙ Οστεοχόνδρωση (OCD). Πάθηση που προσβάλλει συχνά τις αρθρώσεις των νεαρών σκύλων που αναπτύσσονται πολύ γρήγορα. Ο αρχικός χόνδρος που βρίσκεται στην άρθρωση αποτυγχάνει να μετατραπεί σε οστό σε κάποιες συγκεκριμένες περιοχές, και σε αυτά τα σημεία δημιουργείται ένα δεύτερο παχύ στρώμα χόνδρου. Αυτά τα σημεία είναι πολύ αδύναμα και ευαίσθητα ώστε να αποκολληθούν από τον φυσιολογικό χόνδρο της άρθρωσης και να δημιουργήσουν ένα πτερύγιο. Είναι μία πολυπαραγοντική πάθηση, με κύρια αίτια την κληρονομικότητα και τη διατροφή (υπερβολική ποσότητα τροφής, υπερβολική χορήγηση ασβεστίου). Άλλοι προδιαθετικοί παράγοντες είναι η ηλικία, το φύλο καθώς και πιθανοί τραυματισμοί.
∙ Υποθυρεοειδισμός. Χαρακτηρίζεται από τη μειωμένη συγκέντρωση θυρεοειδικής ορμόνης στο αίμα και είναι από τις πιο συχνές ασθένειες του ενδοκρινικού συστήματος του σκύλου. Η ορμόνη αυτή είναι απαραίτητη για τη φυσιολογική λειτουργία πολλών συστημάτων και λειτουργιών όπως του μεταβολισμού, της τριχοφυΐας, της σωματικής δραστηριότητας και της καρδιάς, η εκδήλωση του υποθυρεοειδισμού μπορεί να αφορά πολλά συστήματα και όργανα.
∙ Κληρονομική πολυνευροπάθεια (CIDN). Πρόκειται για κληρονομική ασθένεια που μπορεί να εμφανιστεί σε σκύλους της φυλής μέχρι την ηλικία των 6 μηνών. Η πάθηση επηρεάζει το νευρικό σύστημα και προκαλεί αδυναμία και σταδιακή παράλυση των πίσω ποδιών.