Ο Σκύλος του Αρτουά διαθέτει κοντό τρίχωμα καθιστώντας την περιποίησή του χαμηλών απαιτήσεων. Το χτένισμα 2-3 φορές το μήνα αρκεί για να διατηρήσει την υγεία και λάμψη του τριχώματός του. Όπως συμβαίνει και στους περισσότερους σκύλους, η τριχόπτωση είναι πολύ έντονη την άνοιξη και το φθινόπωρο, όπου το συχνότερο βούρτσισμα επιβάλλεται για να βοηθήσει στην απομάκρυνση της νεκρής τρίχας.

Δεδομένου ότι ο Σκύλος του Αρτουά είναι κυνηγετική φυλή, χρειάζεται αρκετή καθημερινή άσκηση. Οι μεγάλες βόλτες, η επαφή με τη φύση, το παιχνίδι και κάθε μορφής έντονη δραστηριότητα είναι απαραίτητες για έναν σκύλο της φυλής ώστε να διατηρήσει τη σωματική του υγεία. Η βόλτα θα πρέπει να γίνεται πάντα με λουρί, μιας και τα έντονα κυνηγετικά ένστικτα της φυλής μπορεί να την ωθήσουν στην καταδίωξη μικρότερων ζώων. Ωστόσο, η άσκηση δεν αφορά μόνο τη σωματική δραστηριότητα. Η νοητική διέγερση (παιχνίδι, εκμάθηση νέων κόλπων, συμμετοχή στις δραστηριότητες της οικογένειας) είναι εξίσου σημαντική και θα αποτρέψει πιθανά προβλήματα συμπεριφοράς που μπορεί να προκύψουν από την πλήξη. Όπως συμβαίνει και με όλους του σκύλους, ανεξαρτήτως φυλής ή μεγέθους, η απώλεια ή ανεπάρκεια άσκησης θα έχει ως αποτέλεσμα αρνητικές συμπεριφορές, όπως επίμονο γάβγισμα και καταστροφικότητα.

Σε γενικές γραμμές, η φυλή είναι υγιής, αλλά όπως όλες οι φυλές, μπορεί να είναι επιρρεπής σε ορισμένες παθήσεις. Κάποια σκυλιά της φυλής μπορεί να μην εμφανίσουν ποτέ κάποιες ή όλες τις παθήσεις, αλλά είναι σημαντικό να τις γνωρίζετε.
∙ Δυσπλασία Αγκώνα. Είναι μια πάθηση που σχετίζεται με την ανώμαλη ανάπτυξη των οστών που επηρεάζει τη λειτουργία αυτής της άρθρωσης, οδηγώντας σε μη φυσιολογική κατανομή βάρους, πόνο και αρθρίτιδα – τα οποία σίγουρα επηρεάζουν την ικανότητα του σκύλου να σκύβει, να τρέχει και να παίζει. Η δυσπλασία αγκώνα παρατηρείται πιο συχνά σε μεγαλόσωμους σκύλους νεαρής ηλικίας. Η χειρουργική επέμβαση είναι η συνιστώμενη θεραπεία, όχι μόνο για την αφαίρεση οποιουδήποτε προσβεβλημένου ή κατεστραμμένου ιστού αλλά και για την αποκατάσταση της λειτουργικής ικανότητας στην άρθρωση.
∙ Δυσπλασία Ισχίου. Η δυσπλασία του ισχίου είναι μια πάθηση που εμφανίζεται στο στάδιο της ανάπτυξης σε σκύλους. Έχει ως αποτέλεσμα τη χαλάρωση της άρθρωσης του ισχίου, η οποία προκαλεί δυσλειτουργία και πόνο. Καθώς ο σκύλος μεγαλώνει, ο χόνδρος και το οστό του ισχίου αρχίζουν να φθείρονται και με την πάροδο του χρόνου, αυτό προκαλεί αρθρίτιδα, μυϊκή ατροφία και περιορισμένη κινητικότητα. Προσβάλλει συχνότερα σκύλους μεγαλόσωμων φυλών και συνήθως είναι κληρονομική, ενώ η θεραπεία είναι συνήθως χειρουργική.
∙ Ευαισθησία στην αναισθησία. Φυλές σκύλων που έχουν χαμηλά αποθέματα σωματικού λίπους, καθώς και άλλοι γενετικοί ή ανατομικοί παράγοντες μπορούν να συμβάλλουν σε επιπλοκές κατά τη διάρκεια της αναισθησίας. Σκύλοι ορισμένων φυλών έχουν μεγαλύτερες πιθανότητες να οδηγηθούν σε απόφραξη αεραγωγών, αυξημένη ανταπόκριση στα αναισθητικά φάρμακα και καθυστερημένη ανάνηψη, γεγονότα που με τη σειρά τους καθιστούν τους σκύλους επιρρεπείς σε αυξημένη νοσηρότητα και θνησιμότητα που σχετίζεται με την αναισθησία.
∙ Μολύνσεις στα αυτιά