Το Γκριφόν Βελγίου διαθέτει τραχύ και διπλό τρίχωμα, ένα σκληρότριχο εξωτερικό τρίχωμα που καλύπτει ένα πιο μαλακό και χνουδωτό υπόστρωμα. Το χτένισμα 2 φορές την εβδομάδα θα βοηθήσει στην διατήρηση της υγείας και λάμψης του τριχώματός του. Το τρίχωμα στο πρόσωπο είναι ελαφρώς πιο μακρύ γύρω από τα μάτια, τα μάγουλα και το πιγούνι, δίνοντας την εντύπωση ότι έχει μουστάκια και γενειάδα. Το τρίχωμά του αλλάζει δύο φορές το χρόνο (άνοιξη και φθινόπωρο) και κατά το συγκεκριμένο διάστημα η τριχόπτωση είναι πολύ έντονη. Το καθημερινό χτένισμα, κατά τις περιόδους της έντονης τριχόπτωσης, θα βοηθήσει στην απομάκρυνση της νεκρής τρίχας και την υγεία του τριχώματος. Η φυλή συνήθως απαιτεί κούρεμα 2-3 φορές το χρόνο.

Το Γκριφόν Βελγίου είναι εξαιρετικός σύντροφος ανθρώπων μεγαλύτερης ηλικίας λόγω της μέτριας ενεργητικότητάς του και της περιορισμένης ανάγκης του για άσκηση. Λόγω του μικρού του μεγέθους, είναι σε θέση να εκτονώνεται και να ασκείται μόνο του σε εσωτερικούς χώρου. Ωστόσο, οι καθημερινές βόλτες και το παιχνίδι είναι απαραίτητα για να διατηρηθεί υγιές σωματικά, αλλά και να λαμβάνει την αναγκαία νοητική διέγερση για να παραμείνει ευτυχισμένο. Είναι σημαντικό να θυμάστε ότι η φυλή, λόγω της “πλακουτσωτής” μουσούδας, δεν ανέχεται τη ζέστη ή την υγρασία και η υπερβολική άσκηση σε τέτοιες συνθήκες μπορεί να προκαλέσει προβλήματα δύσπνοιας και κόπωσης.

Σε γενικές γραμμές, η φυλή είναι υγιής, αλλά όπως όλες οι φυλές, μπορεί να είναι επιρρεπής σε ορισμένες παθήσεις. Κάποια σκυλιά της φυλής μπορεί να μην εμφανίσουν ποτέ κάποιες ή όλες τις παθήσεις, αλλά είναι σημαντικό να τις γνωρίζετε.
∙ Δυσπλασία Ισχίου. Χαλαρότητα της άρθρωσης του ισχίου η οποία δημιουργείται κατά την παιδική ηλικία και έχει σαν αποτέλεσμα την τριβή μεταξύ των οστών της άρθρωσης. Η τριβή αυτή είναι πάρα πολύ πιθανό έως σίγουρο ότι θα οδηγήσει σε οστεοαρθρίτιδα μικρής ή μεγάλης έκτασης.
∙ Επιγονατιδική εξάρθρωση. Συμβαίνει όταν επιγονατίδα του σκύλου έχει εξαρθρωθεί από φυσιολογική ανατομική θέση της στην αύλακα του μηριαίου οστού. Αποτελεί μια από τις πιο συχνές ορθοπεδικές παθήσεις, κυρίως σε μικρόσωμες φυλές.
∙ Υποθυρεοειδισμός. Χαρακτηρίζεται από τη μειωμένη συγκέντρωση θυρεοειδικής ορμόνης στο αίμα και είναι από τις πιο συχνές ασθένειες του ενδοκρινικού συστήματος του σκύλου. Η ορμόνη αυτή είναι απαραίτητη για τη φυσιολογική λειτουργία πολλών συστημάτων και λειτουργιών όπως του μεταβολισμού, της τριχοφυΐας, της σωματικής δραστηριότητας και της καρδιάς, η εκδήλωση του υποθυρεοειδισμού μπορεί να αφορά πολλά συστήματα και όργανα.
∙ Προοδευτική Ατροφία του Αμφιβληστροειδούς (PRA). Αποτελεί μέρος μιας ομάδας γενετικών εκφυλιστικών παθήσεων των ματιών που επηρεάζουν τον αμφιβληστροειδή. Η ασθένεια προκαλεί μείωση της όρασης, η οποία οδηγεί τελικά σε τύφλωση.
∙ Αναπνευστικό Σύνδρομο Βραχυκεφαλικών Φυλών. Η αναπνοή πολλών σκύλων που ανήκουν στις βραχυκεφαλικές φυλές, δηλαδή σε αυτές που έχουν κοντό ρύγχος (πλακουτσωτή μουσούδα), συχνά είναι ηχηρή και συνοδεύεται από ροχάλισμα, σφύριγμα, λαχάνιασμα και ρέψιμο. Τα αίτια εντοπίζονται σε μια σειρά ανατομικών ελαττωμάτων των φυλών αυτών, τα οποία έχουν ως αποτέλεσμα την παρεμπόδιση της ροής του αέρα προς τους πνεύμονες κατά την εισπνοή, λόγω στένωσης του χώρου από τον οποίο διέρχεται. Αναφέρονται και ως αναπνευστικό σύνδρομο των βραχυκεφαλικών φυλών ή αποφρακτικό σύνδρομο της ανώτερης αναπνευστικής οδού των βραχυκεφαλικών φυλών ή βραχυκεφαλικό σύνδρομο.