Το Νόρφολκ Τερριέ ανήκει στην φαινομενικά ατελείωτη ποικιλία τερριέ που εκτρέφονταν για να περιορίσουν τον πληθυσμό των τρωκτικών του Ηνωμένου Βασιλείου και πρόκειται για έναν ικανότατο σκύλο εργασίας σε συμπυκνωμένο μέγεθος! Εκ πρώτης όψεως, το μικρό του μέγεθος και η μοναδική του προσωπικότητα παραπέμπουν σε έναν σκύλο αγκαλιάς, όμως η ιστορία του δείχνει την πραγματική κληρονομιά των τερριέ με τις δεξιότητες επίλυσης προβλημάτων και τα ένστικτα ενός αληθινού θηρευτή.

Όπως συμβαίνει με τις περισσότερες φυλές, το Νόρφολκ Τερριέ έχει προκύψει από τη διασταύρωση διαφόρων φυλών. Αν και η ακριβής του προέλευση δεν είναι πραγματικά γνωστή, επικρατεί η άποψη ότι ένα μικρόσωμο Ιρλανδικό Τερριέ (Irish Terrier) και ένας μεγαλύτερος τύπος Γιορκσάιρ Τερριέ (Yorkshire Terrier) είχαν χρησιμοποιηθεί στην εκτροφή του. Από την απαρχή της ιστορίας τους τα σκυλιά αυτά, γνωστά εκείνη την εποχή ως Cantab Terrier, ήταν ιδιαιτέρως ευέλικτα και εξαιρετικά ικανά στο να εντοπίζουν και να εξοντώνουν τρωκτικά. Κατά τη δεκαετία του 1900, προπτυχιακοί φοιτητές του Πανεπιστημίου του Κέιμπριτζ αγόραζαν αυτά τα τερριέ, τα οποία ήταν συχνά κοκκινωπά ή “Παραδοσιακά” Μαύρα-Πύρινα (Black & Tan), από έναν εκτροφέα ονόματι Charles “Doggy” Lawrence. Χρησιμοποιήθηκαν κυρίως για να διατηρούν τις εστίες του Πανεπιστημίου καθαρές από αρουραίους και άλλα επιβλαβή τρωκτικά, αλλά και για να κρατούν συντροφιά στους φοιτητές.

Ο Jodrell Hopkins, απόφοιτος του Κέιμπριτζ που ζούσε στην οδό Trumpington – όπου διέμεναν οι περισσότεροι φοιτητές – έψαχνε έναν σκύλο ικανό να τον απαλλάξει από τον διαρκώς αυξανόμενο πληθυσμό αρουραίων που ζούσε στους στάβλους του. Διασταύρωσε τον σκύλο του, ένα Σκωτσέζικο Τερριέ (Scottish Terrier), με ένα από τα τερριέ του Lawrence. Προέκυψαν δύο κουτάβια, ένα αρσενικό και ένα θηλυκό, με κοκκινωπό τρίχωμα και σηκωμένα αυτιά που ονόμασε Rags και Nell. Ο Rags, που είχε πυκνό, τραχύ κόκκινο τρίχωμα, σηκωμένα αυτιά και ιδιαιτέρως ανεπτυγμένα κυνηγετικά ένστικτα, υπήρξε πρόγονος πολλών κουταβιών που πήραν το όνομα Trumpington Terriers.

Ο Lewis “Podge” Low, γιος του κτηνιάτρου της περιοχής και λάτρης των τερριέ, είχε ήδη στην κατοχή του την Ninety, μια λευκή σκυλίτσα με σηκωμένα αυτιά, που πιθανόν να ήταν διασταύρωση Ντάντι Ντίνμοντ Τερριέ (Dandie Dinmont Terrier) και Σκληρότριχου Φοξ Τερριέ (Wire Fox Terrier). Τη ζευγάρωσε μερικές φορές με τον Rags και κάθε φορά έφερνε στο κόσμο κοκκινωπά κουτάβια με σηκωμένα αυτιά. Αρκετά από αυτά αγοράστηκαν από τον Frank Jones, σταβλίτη και εκτροφέα πάριππων (που συνοδεύουν άλογα) κυνηγετικών σκύλων, στην περιοχή του Norwich. Τα ανθεκτικά και μικρόσωμα αυτά τερριέ έγιναν αρκετά δημοφιλή στους κύκλους των κυνηγών και λόγω της αυξημένης ζήτησης ώθησαν τον Jones στην επιλεκτική εκτροφή τους. Η νέα φυλή τερριέ έγινε γνωστή αρχικά ως Jones Terriers.

Τα επόμενα χρόνια, και σε συνεργασία με άλλους εκτροφείς, η φυλή βελτιώθηκε και σταδιακά δημιουργήθηκε το θεμέλιο του Νόργουιτς Τερριέ (Norwich Terrier), το οποίο αναγνωρίστηκε το 1932. Ωστόσο, μέχρι εκείνη την εποχή οι σκύλοι της φυλής είχαν άλλοτε ορθωτά και άλλοτε πεσμένα αυτιά, σύμφωνα με τις προτιμήσεις των εκτροφέων τους. Μάλιστα, ο πρώτος πρωταθλητής της φυλής στην Αγγλία ήταν ο Biffin of Beaufin, ο οποίος είχε πεσμένα αυτιά. Ο Biffin έπαιξε σημαντικό ρόλο στην ανάπτυξη αυτών των τερριέ και η μορφολογία των αυτιών έγινε σημαντικός παράγοντας στον ορισμό του τύπου της φυλής. Μέχρι το τέλος της δεκαετίας του 1940 υπήρξε σαφής διαχωρισμός των ποικιλιών. Εν τέλει, το 1964 ο κάθε τύπος αναγνωρίστηκε ως ξεχωριστή φυλή στην Αγγλία, με το Νόργουιτς Τερριέ να έχει όρθια αυτιά και το Νόρφολκ Τερριέ να έχει πεσμένα αυτιά. Οι ονομασίες και των δύο φυλών αναφέρονται στον τόπο προέλευσής τους, στην πόλη Norwich της Νότιας Αγγλίας και στην κομητεία Norfolk, που βρίσκεται βόρεια του Λονδίνου.

Το Νόρφολκ Τερριέ αναγνωρίστηκε επίσημα και από τη Διεθνή Κυνολογική Ομοσπονδία (FCI) το 1966 και σύντομα έφτασε και σε άλλες χώρες της Ευρώπης, αλλά και μέχρι την Αμερική.