Το Κανίς παρά το πλούσιο τρίχωμά του δεν μαδάει και θεωρείται υποαλλεργική φυλή. Παρόλα αυτά, η περιποίησή του είναι υψηλών απαιτήσεων. Το καθημερινό χτένισμα είναι απαραίτητο, για να διατηρήσει την υγεία και λάμψη του τριχώματός του και να αποφευχθούν οι κόμποι και το μπέρδεμα της τρίχας. Το εποχιακό κούρεμα θα βοηθήσει στην πιο εύκολη περιποίηση του τριχώματός του.

Τα Κανίς οποιουδήποτε μεγέθους είναι πολύ δραστήρια σκυλιά που απαιτούν καθημερινή άσκηση για να εκτονώσουν τα υψηλά αποθέματα ενέργειας που διαθέτουν. Το κολύμπι είναι μια καλή άσκηση για αυτά καθώς αγαπούν ιδιαίτερα το νερό. Εκτράφηκαν ως σκύλοι κυνηγιού, επομένως τα ένστικτα ανάκτησης αντικειμένων (μπάλες, κλαδιά, παιχνίδια) θα ασκήσουν το μυαλό και το σώμα τους και παράλληλα θα τα διασκεδάσουν. Απολαμβάνουν τις βόλτες και οποιαδήποτε άλλη δραστηριότητα μοιράζονται με την οικογένειά τους.

Σε γενικές γραμμές, η φυλή είναι υγιής, αλλά όπως όλες οι φυλές, μπορεί να είναι επιρρεπής σε ορισμένες παθήσεις. Κάποια σκυλιά της φυλής μπορεί να μην εμφανίσουν ποτέ κάποιες ή όλες τις παθήσεις, αλλά είναι σημαντικό να τις γνωρίζετε.
∙ Δυσπλασία Ισχίου. Χαλαρότητα της άρθρωσης του ισχίου η οποία δημιουργείται κατά την παιδική ηλικία και έχει σαν αποτέλεσμα την τριβή μεταξύ των οστών της άρθρωσης. Η τριβή αυτή είναι πάρα πολύ πιθανό έως σίγουρο ότι θα οδηγήσει σε οστεοαρθρίτιδα μικρής ή μεγάλης έκτασης.
∙ Επιγονατιδική εξάρθρωση. Συμβαίνει όταν επιγονατίδα του σκύλου έχει εξαρθρωθεί από φυσιολογική ανατομική θέση της στην αύλακα του μηριαίου οστού. Αποτελεί μια από τις πιο συχνές ορθοπεδικές παθήσεις, κυρίως σε μικρόσωμες φυλές.
∙ Οστεονέκρωση Μηριαίας Κεφαλής. Η οστεονέκρωση της μηριαίας κεφαλής, ή αλλιώς γνωστή ως Νόσος ως Legg-Calve-Perthes, είναι αποτέλεσμα διακοπής της αιματικής ροής προς την μηριαία κεφαλή που οδηγεί στην κατάρρευση της αρθρικής επιφάνειας και την προοδευτική εμφάνιση οστεοαρθρίτιδας.
∙ Νόσος του Addison (Υποφλοιοεπινεφριδισμός). Ασθένεια που χαρακτηρίζεται ως μερική ή ολική έλλειψη των ορμονών που εκκρίνονται από τα επινεφρίδια. Αυτά εκκρίνουν τα κορτικοστεροειδή, την κορτιζόλη και τη αλδοστερόνη. Τα κορτικοστεροειδή βοηθούν τον οργανισμό σε κατάσταση στρες αυξάνοντας τον καρδιακό ρυθμό και το σάκχαρο του αίματος. H κορτιζόλη και η αλδοστερόνη κινητοποιούν τα θρεπτικά συστατικά, για να παίρνει ενέργεια ο οργανισμός, και ρυθμίζουν τα επίπεδα του άλατος με αποτέλεσμα αυτό να επηρεάζει τη πίεση και τον όγκο του αίματος. Συμπτώματα της ασθένειας μπορεί να είναι γαστρεντερίτιδα, αφυδάτωση, ανορεξία, λήθαργος και αδυναμία, εμετός, διάρροια και απώλεια βάρους.
∙ Υποθυρεοειδισμός. Χαρακτηρίζεται από τη μειωμένη συγκέντρωση θυρεοειδικής ορμόνης στο αίμα και είναι από τις πιο συχνές ασθένειες του ενδοκρινικού συστήματος του σκύλου. Η ορμόνη αυτή είναι απαραίτητη για τη φυσιολογική λειτουργία πολλών συστημάτων και λειτουργιών όπως του μεταβολισμού, της τριχοφυΐας, της σωματικής δραστηριότητας και της καρδιάς, η εκδήλωση του υποθυρεοειδισμού μπορεί να αφορά πολλά συστήματα και όργανα.
∙ Οξεία γαστρική διάταση – Συστροφή Στομάχου. Είναι ένα πολύ οξύ σύνδρομο του ζώου, που χαρακτηρίζεται από διάταση του στομάχου και στροφή του. Το σύνδρομο αυτό απαιτεί άμεση αντιμετώπιση. Εμφανίζεται κυρίως σε ενήλικα σκυλιά μεγαλόσωμων φυλών, με βαθύ θώρακα (Αγ. Βερνάρδου, Μεγάλοι Δανοί, Ροτβάϊλερ κ.ά.)
∙ Επιληψία. Πρόκειται για μια εγκεφαλική διαταραχή που προκαλεί επαναλαμβανόμενες κρίσεις. Η ασθένεια είναι ανίατη, αλλά με φαρμακευτική αγωγή μπορούν να μειωθούν οι επιληπτικές κρίσεις ώστε να μην επηρεάζουν σε μεγάλο βαθμό τη ζωή του σκύλου.
∙ Προοδευτική Ατροφία του Αμφιβληστροειδούς (PRA). Είναι επίσης γνωστή ως χρωστικής του αμφιβληστροειδούς επιθηλιακών δυστροφία, αποτελεί μέρος μιας ομάδας των γενετικών εκφυλιστικών παθήσεων των ματιών που επηρεάζουν τον αμφιβληστροειδή. Η ασθένεια προκαλεί μείωση της όρασης, η οποία οδηγεί τελικά σε τύφλωση.
∙ Νόσος von Willebrand (vWD). Ο πιο κοινός τύπος αιμορραγικής διαταραχής, όπου διαπιστώνεται στους πάσχοντες η έλλειψη του παράγοντα von Willebrand (vW), ο οποίος βοηθά στην πήξη του αίματος και ως εκ τούτου στη διαχείριση της αιμορραγίας. Όταν ένα αιμοφόρο αγγείο τραυματίζεται και αιμορραγεί, ο παράγοντας vW βοηθά τα αιμοπετάλια να συγκολληθούν μεταξύ τους δημιουργώντας έναν θρόμβο, που εμποδίζει τη συνέχιση της αιμορραγίας. Στους πάσχοντες από vWD, η παραπάνω διαδικασία καθυστερεί με αποτέλεσμα την καθυστέρηση παύσης της αιμορραγίας.