Unsinkable Sam: Ο γάτος που επέζησε από τη βύθιση 3 πολεμικών πλοίων στον Β’ Παγκόσμιο
Ένα πλοίο μπορεί να είναι ένας μικρός παράδεισος για κάθε γάτα. Αμέτρητες γωνιές για κούρνιασμα, σκοτεινά περάσματα απρόσιτα από τον άνθρωπο για απόλυτη ηρεμία και ατελείωτες ώρες εξερεύνησης και κρυμμένες ζεστές “φωλιές” βαθιά στο κύτος του πλοίου για στιγμές πραγματικής χαλάρωσης.
Ο βασικός λόγος για την επικράτηση γατιών σε όλα σχεδόν τα πλοία ανά τους αιώνες ήταν η ύπαρξη τρωκτικών στα αμπάρια, τις αποθήκες και σε άλλους χώρους των πλοίων και ως φυσικό θήραμα, οι γάτες “επιστρατεύονταν” για να τα εξοντώσουν. Ο δεύτερος, αλλά εξίσου σημαντικός λόγος, ήταν να κρατούν συντροφιά στο πλήρωμα που πολλές φορές για συνεχόμενους μήνες βρίσκονταν στην θάλασσα, μακριά από την πατρίδα, την οικογένεια και το σπίτι τους.
Όπως και στα υπόλοιπα πλοία, γάτες επέβαιναν και στα πολεμικά πλοία κυρίως του Βρετανικού και Αμερικανικού Ναυτικού. Πολλές από αυτές τις γάτες έγραψαν την δική τους ιστορία υπηρετώντας την πατρίδα και αναπτερώνοντας το ηθικό των ναυτικών.
Μία από αυτές είναι και η ιστορία του Unsinkable Sam (Αβύθιστου Σαμ). Ο Όσκαρ, όπως αρχικά ονομαζόταν, ξεκίνησε τη “θητεία” του στο στόλο του ναζιστικού καθεστώτος και κατέληξε στο Βασιλικό Ναυτικό του Ηνωμένου Βασιλείου. Επέβαινε στο Bismarck, το HMS Cossack και το HMS Ark Royal, και ενώ όλα αυτά τα πλοία βυθίστηκαν, ο Σαμ επέζησε!
Η βύθιση του Bismarck…
Όταν το Bismarck, ένα από τα μεγαλύτερα θωρηκτά που ανήκε στον στόλο του Πολεμικού ναυτικού της Ναζιστικής Γερμανίας (γνωστού και ως Kriegsmarine), ξεκίνησε για το πρώτο – και μοναδικό – επιδρομικό του ταξίδι τον Μάιο του 1941, περισσότεροι από 2.000 άντρες επιβιβάστηκαν. Ανάμεσά τους υπήρχε και ένας ασπρόμαυρος γάτος που έφερε μαζί του ένας από τους ναύτες.
Το πρωί της 24ης Μαΐου, η συμπλοκή του Bismarck με το βρετανικό πολεμικό πλοίο Prince of Wales είχε ως αποτέλεσμα σοβαρές ζημιές και στα δύο πλοία. Το βρετανικό πλοίο υποχώρησε και η συμπλοκή κλιμακώθηκε στις 27 Μαΐου με την ενίσχυση του βρετανικού στόλου που εν τέλη τορπίλισε και βύθισε το Bismarck και μόνο 118 άντρες του πληρώματος κατάφεραν να επιζήσουν.
Λίγες ώρες αργότερα, το βρετανικό αντιτορπιλικό HMS Cossack, βρήκε ανάμεσα στα συντρίμμια έναν ασπρόμαυρο γάτο καλυμμένο με πετρέλαιο, να επιπλέει γαντζωμένος σε ένα σπασμένο ξύλινο δοκάρι. Το πλήρωμα τον έσωσε και πιστεύοντας ότι είναι επιζών του Bismarck, του έδωσε το γερμανικό όνομα Όσκαρ. Ο Όσκαρ εγκαταστάθηκε στο Cossack και έγινε μέλος του Βασιλικού Ναυτικού.
… η βύθιση του HMS Cossack…
Ο Όσκαρ βρισκόταν στο πλοίο, ως μέλος του πληρώματος, όταν το αντιτορπιλικό στάλθηκε στη Μεσόγειο το φθινόπωρο του 1941. Στα πλαίσια των καθηκόντων του, το Cossack, συνόδευε και προστάτευε εμπορικά και μεταφορικά πλοία από υποβρύχια, ταξιδεύοντας μεταξύ του Γιβραλτάρ και των λιμανιών των Βρετανικών Νήσων. Το πλοίο βρισκόταν σε πλεύση προς το Γιβραλτάρ όταν τορπιλίστηκε από ένα υποβρύχιο στις 23 Οκτωβρίου 1941. Τρεις μέρες αργότερα βυθίστηκε μετά από αποτυχημένες προσπάθειες να ρυμουλκηθεί και πάνω από 150 άντρες του πληρώματος έχασαν τη ζωή τους. Ο Όσκαρ επέζησε και μεταφέρθηκε με τους άλλους επιζώντες στο Γιβραλτάρ. Έχοντας πλέον επιζήσει από τη βύθιση δύο πολεμικών πλοίων, οι Βρετανοί ναυτικοί ξεκίνησαν να τον αποκαλούν Unsinkable Sam (Αβύθιστο Σαμ).
… και η βύθιση του HMS Ark Royal
Στη συνέχεια, ο Σαμ υιοθετήθηκε από το πλήρωμα του HMS Ark Royal, ενός αεροπλανοφόρο που, κατά έναν ειρωνικό τρόπο, είχε συμβάλει στη βύθιση του Bismarck. Το Ark Royal, έχοντας επιζήσει αρκετών αποτυχημένων επιθέσεων, είχε κερδίσει τη φήμη του “τυχερού πλοίου”. Η τύχη, όμως, δεν κράτησε πολύ και όταν το πλοίο επέστρεψε από τη Μάλτα στις 13 Νοεμβρίου 1941, τορπιλίστηκε από ένα γερμανικό υποβρύχιο. Το αεροπλανοφόρο υπέστη σοβαρή ζημιά, αλλά βυθίστηκε το πρωί της επόμενης ημέρας, δίνοντας αρκετό χρόνο σε όσους επέζησαν από την επίθεση της τορπίλης, να διασωθούν από τη θάλασσα και να μεταφερθούνμε ασφάλεια στο Γιβραλτάρ.
Ο Όσκαρ/Σαμ ήταν ένας από τους επιζώντες και βρέθηκε, όπως ανέφερε ένας από τους διασώστες του “αρκετά θυμωμένος αλλά σώος”, να επιπλέει γαντζωμένος στα συντρίμμια του πλοίου. Είχε ήδη επιζήσει από τη βίαιη βύθιση τριών πολεμικών πλοίων σε διάστημα λιγότερο του ενός χρόνου! Ήταν πλέον καιρός να αποσυρθεί από “θαλασσόγατος” και να ζήσει τα υπόλοιπα χρόνια της ζωής του στη στεριά.
Ο Σαμ βρήκε το νέο του σπιτικό στο Γραφείο του Κυβερνήτη στο Γιβραλτάρ για λίγα χρόνια πριν εγκατασταθεί μόνιμα στο “Σπίτι των Ναυτικών” στο Μπέλφαστ, όπου έμεναν συνταξιούχοι βετεράνοι του ναυτικού. Έμεινε εκεί για το υπόλοιπο της ζωής του ευτυχισμένος μέχρι το 1955 όπου πέθανε από γεράματα.
Η μνήμη του Σαμ παραμένει ζωντανή μέσα από τις φωτογραφίες του κατά την “θητεία” του στο Βρετανικό Ναυτικό, αλλά και ενός πορτρέτου με τίτλο “Όσκαρ, ο γάτος του Bismarck” που φιλοτεχνήθηκε από την Georgina Shaw-Baker και κοσμεί το Εθνικό Ναυτικό Μουσείο του Γκρίνουιτς. Πολλοί αμφισβητούν την αυθεντικότητα της ιστορίας του Σαμ, χαρακτηρίζοντάς την ως “ιστορία της θάλασσας”. Είτε πρόκειται για μύθο, θρύλο ή πραγματικό γεγονός, ο Σαμ μπορεί να μας διδάξει ότι ακόμη και όταν όλα καταρρέουν γύρω μας, μπορούμε να “γαντζωθούμε” στα συντρίμμια, να διασωθούμε και να προχωρήσουμε στο επόμενο πλοίο ξεκινώντας πάλι από την αρχή. Μια ακόμη ανάλυση της ιστορίας θα μπορούσε απλά να επιβεβαιώνει ότι οι γάτες είναι όντως εφτάψυχες!
Πηγή: History Collection
