…για τη Ρόζι
Η Ρόζι, διστακτική, κοιτούσε τον ασπρομάλλη γεράκο με την ολόλευκη γενειάδα να πλησιάζει. «Έλα Ρόζι, δώσε μου το πατουσάκι σου να φύγουμε», της είπε ήρεμα αλλά αποφασιστικά. «Δε γίνεται να καθυστερήσουμε λίγο;», ρώτησε η Ρόζι με φόβο μήπως φανεί αγενής. «Αφού το είδες και μόνη σου, γύρισες τη σελίδα και γράφει ΤΕΛΟΣ. Ξέρεις πολύ καλά […]