Χρωματισμός στις γάτες: Particolor (Μερικώς χρωματισμένο)

Στην κατηγορία αυτή ανήκουν οι γάτες που έχουν μπαλώματα δύο ή περισσότερων χρωμάτων ή που έχει οποιοδήποτε χρώμα ή μοτίβο σε συνδυασμό με λευκό.

Μερικά από τα πιο κοινά particolors είναι:

Tortoiseshell ή tortie (Ταρταρούγα)

Ονομασία εμπνευσμένη από το καβούκι της χελώνας. Οι ταρταρούγες είναι κατ’ αποκλειστικότητα (με ελάχιστες εξαιρέσεις) θηλυκές. Οι αρσενικές γάτες με αυτό το χρωματισμό είναι πολύ σπάνιες και οφείλουν την ύπαρξη τους σε γενετική εκτροπή ή ανωμαλίες ανάπτυξης του εμβρύου και είναι συνήθως στείρες.
Οι γάτες αυτές συνδυάζουν δύο χρώματα – με καθόλου ή ελάχιστο λευκό – σε διάστικτα ή ραβδωτά σχέδια. Τα χρώματα είναι συνήθως κόκκινα και μαύρα, στα “κόκκινα” συγκαταλέγονται και οι τόνοι του πορτοκαλί ή κρεμ, ενώ στα “μαύρα” οι τόνοι του καφέ, γκρι, ραβδωτού ή γκρι-μπλε. Οι ταρταρούγες που έχουν αρκετά λευκά μπαλώματα στο τρίχωμά τους χαρακτηρίζονται ως Calico ή αλλιώς τρίχρωμες.
Ο χρωματισμός της ταρταρούγας εμφανίζεται σε πολλές φυλές, αλλά και σε ημίαιμες γάτες. Είναι συνηθισμένος για την Ιαπωνική Μπομπτέιλ (Japanese Bobtail) και τη γάτα Ρεξ της Κορνουάλης (Cornish Rex).
Στη λαογραφία πολλών πολιτισμών, οι ταρταρούγες και οι τρίχρωμες γάτες πιστεύεται ότι φέρνουν καλή τύχη. Από την εποχή των Κελτών μέχρι και σήμερα στην Ιρλανδία και τη Σκωτία, οι ταρταρούγες είναι σημάδι καλής τύχης. Στις Ηνωμένες Πολιτείες, οι γάτες αυτές έχουν το παρατσούκλι “money cats”, ενώ στην Ιαπωνία οι φιγούρες Maneki Neko (κεραμικά ομοιώματα γατιών με ένα σηκωμένο χέρι και χρωματισμούς Calico) τοποθετούνται στις εισόδους καταστημάτων ως ένδειξη καλής τύχης και οικονομικής ευημερίας.

Calico (Τρίχρωμη)

Οι γάτες αυτές είναι κατά βάση λευκές με χρωματισμούς ταρταρούγας. Πολλές φυλές εμφανίζουν (όχι κατά αποκλειστικότητα) αυτό το χρωματισμό με κυριότερες τη Μανξ (Manx), τη Περσίας (Persian), τη γάτα Νορβηγικού Δάσους (Norwegian Forest), την Αμερικανική Κοντότριχη (American Shorthair) κ.ά.
Η προέλευση αυτής της χρωματικής απόδοσης δεν είναι γνωστή. Παρόλα αυτά, μεγάλοι πληθυσμοί γατιών με αυτό το χρώμα έχουν υπάρξει εδώ και αιώνες στα παράλια της Μεσογείου και κυρίως σε Ελλάδα, Γαλλία, Ισπανία και Ιταλία. Κύριος εκπρόσωπος αυτού του χρωματισμού είναι η γάτα Αιγαίου (Aegean Cat) που εξελίχθηκε φυσικά στα νησιά των Κυκλάδων και θεωρείται μια από τις αρχαιότερες οικόσιτες φυλές.

Bicolor ή Piebald (Δίχρωμη ή Παρδαλή)

Η κατηγορία αυτή αναφέρεται σε γάτες με λευκό τρίχωμα που συνδυάζεται με ένα άλλο χρώμα, όπως πχ. μαύρο ή ραβδωτό (tabby). Υπάρχουν διάφοροι σχεδιασμοί καταμερισμού της διχρωμίας των γατιών που διαβαθμίζονται από το 1 έως το 10, ανάλογα με την ποσότητα μίξης των χρωμάτων, όπου το 1 αντιστοιχεί σ’ αυτές που εμφανίζονται ως τελείως μαύρες γάτες και το 10 σ’ αυτές με τελείως λευκό τρίχωμα. Αυτές οι εμφανισιακά μονόχρωμες γάτες, που στην ουσία βάση γονιδίων θα έπρεπε να είναι δίχρωμες, έχουν ένα γονίδιο που εξουδετερώνει την διχρωματική ικανότητά του.
Η διχρωμία των γατιών δεν περιορίζεται σε κάποια συγκεκριμένη φυλή. Εν τούτοις σε κάποιες φυλές είναι αξιοσημείωτη η συχνή εμφάνιση της διχρωμίας, όπως στην Αμερικανική Κοντότριχη (American Shorthair), τη Μανξ (Manx), τη Βρετανική Κοντότριχη (British Shorthair) και την Αγκύρας (Turkish Angora). Σημειωτέον ότι η διχρωμία (ιδιαίτερα των Tuxedo) πέρα από την γούνα εμφανίζεται και στο δέρμα της γάτας (ανοιχτότερα ή ροζ σημεία δέρματος), συνήθως στα ίδια σημεία με τον χρωματισμό του τριχώματος.

Πολλές δίχρωμες γάτες έκαναν την εμφάνιση τους σε ταινίες κινουμένων σχεδίων με πιο γνωστούς πρωταγωνιστές τους: Felix the cat (χαρακτήρας κινημένων σχεδίων, 1919), Tom (από την διάσημη σειρά Tom & Jerry), Figaro (από την ταινία Πινόκιο της Disney) και φυσικά ο πασίγνωστος Sylvester, αιώνιος εχθρός του Tweety.

Κάποιες από τις διαβαθμίσεις της διχρωμίας, έχουν τη δική τους ονομασία, με πιο γνωστές το μοτίβο Van και το Tuxedo.

Μια γάτα με χρωματισμό Τuxedo, είναι δίχρωμη με λευκό και μαύρο τρίχωμα. Πήρε την ονομασία αυτή από το επίσημο ανδρικό σακάκι ή αλλιώς σμόκιν (tuxedo στα αγγλικά). Ο χρωματισμός αυτός δεν περιορίζεται φυσικά μόνο στο μαύρο χρώμα, αλλά έχει καθιερωθεί ως επί το πλείστον για τις ασπρόμαυρες γάτες. Οι περισσότερες γάτες tuxedo, έχουν μια μαύρη “μάσκα” στο πρόσωπο που σε κάποιες περιπτώσεις μπορεί να καλύπτει όλο το κεφάλι. Τα μάγουλα μπορεί να είναι λευκά ή να έχουν λευκές κηλίδες και δεν είναι σπάνιο να έχουν μια λευκή “φλόγα” στη μουσούδα (σε σχήμα Λ) που κορυφώνεται ανάμεσα στα μάτια. Για να χαρακτηριστεί μια γάτα ως tuxedo, θα πρέπει να έχει ένα συμπαγές μαύρο χρώμα σε όλο το σώμα, με λευκό τρίχωμα να περιορίζεται στη περιοχή της κοιλιάς, του θώρακα, της πατούσας και συχνά του πηγουνιού.

Σε αντίθεση με τις tuxedo, στις γάτες με μοτίβο Van το χρώμα (συνήθως κόκκινο ή κρεμ) περιορίζεται στη βάση του κάθε αυτιού και (σε ίδιες αποχρώσεις) στην ουρά, συχνά με πιο σκούρα “δαχτυλίδια” κατά μήκος της. Ο χρωματισμός αυτός οφείλεται σε μερικό λευκισμό ή αλλιώς αλφισμό, πάθηση που οφείλεται στη μερική έλλειψη χρωστικής (αντίθετα, ο αλμπινισμός είναι η παντελής έλλειψη μελανίνης).
Πήρε το όνομα αυτό από γάτες που βρέθηκαν γύρω από τη περιοχή της λίμνης Βαν, στη Τουρκία, και είχαn αυτό το χαρακτηριστικό χρωματισμό. Η φυλή της Τουρκικής Βαν (Turkish Van) είναι ο κυριότερος εκπρόσωπος του μοτίβου Van, ενώ συνιθίζεται και στις Ιαπωνικές Μπομπτέιλ (Japanese Bobtail).